Sünnilik ya da Ehl-i Sünnet (Arapça: أهل السنة), İslam dininin günümüzde Dünya üzerindeki iki büyük kolundan biri (Diğeri bknz. Şiîlik) ve en fazla mensubu olanıdır.Müslümanların % 83'ünün mensup olduğu mezheptir. Zaman zaman Sünni İslam veyaSünni Mezhebi de denir. Sünniliğin kendi içerisinde itîkâdî açıdan üç, fıkhî açıdan dörtmezhep bulunmaktadır.r.
Şiîlik veya Şiâ, (Arapça: الشيعة, Farsça: شیعه) İslâm dini mezheplerinden birisidir.Şiî İslâm ya da Şiî Mezhebi olarak adlandırıldığı da olur. Mensuplarına Şiî veya çoğul olarak Şiâ denir. Şiîlik sözcüğü, yanlışlıkla Câferîlik ile eş anlamlı olarak kullanılabilmektedir
Hanefi mezhebi, (Arapça: الحنفية veya المذهب الحنفي) İslam dininin sünni fıkıhmezheplerinden biri. Hanefilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise Maturidilikdir. İsmini kurucusu Ebû Hanife'den (Numan bin Sabit) (699-767) alır.
Şafiî mezhebi (Arapça: المذهب الشافعي) veya Şafiîlik, bir İslam dini fıkıh (İslam hukuku) mezhebi.İmam-ı Şafiî'nin (Hicri 150 (MS 767), Gazze - Hicri 204 (M.S. 820), Kahire) kendi usulüne göre şer'i delillerden çıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Şafiî Mezhebi denir
Maliki mezhebi veya Malikilik (Arapça: المذهب المالكي veya المالكية) bir İslam dinifıkıh (İslam hukuku) mezhebi. Adını kurucusu olan İmam Malik'ten alır. - - İmam Malik'in kendi usulüne göre şer'i delillerden çıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Maliki Mezhebi denir
Hanbeli mezhebi veya Hanbelilik (Arapça: المذهب الحنابلة), bir İslam dini fıkıh(İslam hukuku) mezhebi. Hanbeli mezhebine bağlı olan kişiye "Hanbeli"denir.İmam-ı Hanbeli (Ahmed bin Hanbel)'in kendi usulüne göre şer'i delillerdençıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Hanbeli Mezhebi denir
